Wat ik bij het TV programma tussen Kunst en Kitsch het leukst vind is als er weer iemand met een object op de proppen komt wat voor bijna niets bij de kringloop, op een rommelmarkt of antiekwinkeltje is gekocht en veel waard blijkt te zijn. Soms zijn dat ook antieke tegels. Nu is het wel zo dat de geldelijke waarde die in dat programma door deskundigen wordt bepaald in mijn ogen een factor heeft van soms wel twee of drie keer hoger dan de werkelijke waarde. Maar goed, de beoordelaars zijn beroeps die hun brood ermee moeten verdienen.

Ik zat de afgelopen week na een dag schilderen aan mijn woning een kopje koffie te drinken toen er aan de deur werd gebeld. Het bleek een kennis te zijn uit het verzamelcircuit die eerder al een paar keer wat antieke tegels aan mij had verkocht. Ook deze keer had hij een tegel bij zich, waarvan hij het idee had dat het om bijzondere tegel ging. Toen hij mij de tegel toonde zag ik het direct. Inderdaad een prachtige polychrome tegel met een olifant in een dubbele kabelcirkel die op zich al zeldzaam zijn. Maar toen ik  hem vertelde dat het om een replica tegel ging van omstreeks 1925, geschilderd naar het voorbeeld van een vroeg 17e eeuwse tegel van dat type zag ik de teleurstelling in zijn ogen. Weet je dat wel zeker Freek werd mij gevraagd. Ik kon hem er van overtuigen dat dit de harde werkelijkheid was. Wat is de tegel dan waard en wat wil je er voor geven werd mij gevraagd. 10 euro was mijn antwoord en uiteindelijk kocht ik de tegel voor 15 euro wat voor hem natuurlijk een uiterst teleurstellend bedrag was omdat hij dacht (voor weinig geld) een absolute topper gekocht te hebben.

Was de tegel goed van leeftijd geweest dus van ca. 1600  dan was de waarde zeker 1500 euro geweest.

De replica tegel staat nu bij mij prominent in een vitrine en ik geniet er iedere keer weer van als ik er naar kijk. De gevoelswaarde voor mij, hoewel het om een replica gaat,  is beduidend hoger als het bedrag wat ik er voor heb betaald. En het scheelt me ook nog eens bijna 1500 euro.